Intermarché: Een nieuwe generatie met ambitie

Intermarché is een keten in volle opgang. Verleden jaar groeide de omzet met liefst 7,5%, geen enkel enseigne deed het beter. De verklaring van deze mooie cijfers ligt eerst en vooral in de commerciële dynamiek en de terugkeer naar de historische sterke punten van de keten: een steengoede marketing en de wil van zijn franchisenemers om te ondernemen en te groeien. Tal onder hen openen nieuwe winkels of vernieuwen en vergroten degene die ze nu al runnen. Het leek ons een uitgelezen moment om eens een kijkje te gaan nemen in de twee meest recente winkels van de musketiers, in Frameries en Forchies-la-Marche om kennis te maken met het nieuwe gezicht van Intermarché.

Frameries

Hoe word je van vertaler zelfstandig supermarktuitbater? Waarschijnlijk een beetje toevallig. Nicolas Honorez, de eigenaar van de Intermarché van Frameries, begon zijn carrière in Duitsland, vooraleer terug te keren naar Belgie en te gaan werken in een dochteronderneming die de export naar Afrika verzorgde voor een grote Nederlandse brouwerij. Het ging om een kleine, soepele structuur waar plaats was voor initiatief. Honorez kreeg er de microbe van het ondernemerschap te pakken. Op zijn 29e, in 2006, began hij rond te kijken bij franchisehouders. Hij was er klaar voor. Wanneer hij het team van Intermarché ontmoette, bleken ze op gelijke golflengte:

“De aparte beheersstijl van de groep met het systeem van de ‘derden tijd’ waardoor iedereen mee aan het roer staat van het commerciële en strategische beleid van de keten, trok me aan. Als zelfstandige neem je zelf deel aan het beslissingsproces. Mijn eerste ontdekkingsstage van drie dagen in een verkooppunt trok me over de streep. Ik heb de goedkeuringsprocedures gevolgd en ben dan begonnen met mijn vormingsperiode waar zowel een theoretisch als een praktisch luik aan vastzat. Tijdens die tijd heb ik alle aspecten leren kennen van het beheer van een verkooppunt. Toen bleef alleen nog de vraag waar ik me zou vestigen. De immobiliënpool heeft me 6 of 7 sites voorgesteld. Sommige waren om over te nemen sommige betroffen nieuwbouwprojecten. Ik ging meteen uit van die laatste hypothese. Ik wou van een wit blad beginnen en mijn eigen team samenstellen. ”

Altijd maar groter

Zo opende Nicolas Honorez in november 2007 een winkel van 400 m2 vlak bij Frameries. In 2012, amper vijf jaar later dus, krijgt hij het voorstel om te verhuizen naar een nieuw winkelpark op een ideale ligging. Het verkooppunt van 1.100 m2 heeft namelijk buren als Action, Mr. Bricolage, Tom&Co en Kruidvat.

En daar eindigt het niet. In 2015 wordt de site uitgebreid en krijgt Honorez de kans om een nog grotere supermarkt te openen, want de promotor wil een locomotief voor de food. “Het aanbod kwam wel een beetje vroeg, amper drie jaar na de vorige opening. Er is dan ook wat tijd overheen gegaan voor het allemaal concreet was. De banken zijn ons meteen gevolgd, omwille van de historiek van de twee vorige winkels. Op 15 februari hebben we dan een veel groter verkooppunt geopend, van 2.300 m2 in totaal. Zoiets vergt een heel andere aanpak dan de 400 m2 waar ik mee begonnen ben. Van zelfstandige die zich met alles moet bezighouden ben ik teamleader geworden.”

Het werd een berekende gok want de winkel ligt in een zone waar er heel wat concurrentie is onder de vorm van twee Carrefour Markets, een Lidl, een AD Delhaize, een onlangs vernieuwde Aldi en een OKay. Als je vijf minuten verder rijdt, langs Colfontaine of Quaregnon, vind je een vijftiental supermarkten die klaar staan om de klant te ontvangen. Bovendien zijn we hier in het hartje van de Borinage, waar de koopkracht beperkt is. Nicolas Honorez heeft echter de juiste aanpak gekozen door het groots te zien en te gaan voor het comfort van zijn klanten. Zijn verkooppunt trekt duidelijk aan en zijn omzet is sindsdien met 80% gestegen.

De 80% omzetstijging bewijst dat de aanpak de juiste is!

Nicolas Honorez

Eigenaar van de Intermarché van Frameries

2300 m2: een oppervlakte om u tegen te zeggen. De belangrijkste bekommernis van Nicolas Honorez: het comfort van zijn cliënteel. “Ik wou genoeg ruimte en een zen sfeertje waarin iedereen zich goed kan voelen.” Wat het concept betreft, haalde de ondernemer de mosterd bij de Intermarché die Martin Staelens drie jaar geleden in Hannut opende. “Waar kunnen we het verschil maken? Met onze versafdeling, met het werk van onze vakmensen, met de kwaliteit van de dienstverlening. Wij zijn bovendien gelegen naast een Action en een Kruidvat, het heeft dus weinig zin om op de care-afdeling te mikken.”

Nicolas heeft het ook niet bij een prefabconcept gehouden. Hij heeft originele ensceneringen bedacht zoals deze van de charcuterie in zelfbediening die een warme sfeer uitstraalt dankzij het subtiele licht en de valse bakstenen. Verder speelt hij ook in op de nieuwe foodtrends.

Sterke punten

50% van de oppervlakte is gewijd aan verse producten
2.300 m2 comfortshopping
Een mooie enscenering van de food-métiers
Homemade in de kijker
De beenhouwerij bevindt zich in lage koelkasten
De nieuwe foodtrends staan in de spotlight

Forchies-la-Marche: Is driemaal scheepsrecht?

Deze keer zijn we in Forchies-la-Marche, ten oosten van Charleroi, in een nagelnieuwe supermarkt van 1.300 m2, die op 21 mei haar deuren heeft geopend. “Waarom ik in de kleinhandel zit? Omdat ik daarin geboren ben.” Luigi Capone is een levendig man die wel van een grapje houdt. Hij beschrijft ons hoe hij ertoe gekomen is samen met zijn vrouw Christelle deze nieuwe Intermarché te openen en te runnen. Hij is trouwens niet aan zijn proefstuk toe. “Ik ben eigenlijk beenhouwer en heb dit beroep ook op een uitstekende plek uitgeoefend: bij Intermarché voor Martin Staelens. Toen zijn rechterhand een winkel opende in Anderlues ben ik deze gevolgd. Ik werd er eerst hoofd van de beenhouwerij en daarna hoofd van de winkel. Toen hij besloot deze over te laten, heb ik de stap gezet. Ik ga het niet onder stoelen of banken steken dat we hebben afgezien in het begin. Het was de klassieke configuratie van één winkel waar de baas overal tegelijk was. We hebben waarschijnlijk goed gewerkt en goed geïnvesteerd. Na Anderlues 1 is er Anderlues 2 gekomen. En nu zijn we aan onze derde winkel in Forchies. Wat er veranderd is? Wel, de organisatie. Je moet alles op een andere manier beheren. Drie winkels runnen is uiteraard geen sinecure maar ik heb er geen ogenblik spijt van. Ik ben nu al bezig met de uitbreiding van Anderlues 2, die in 2020 zal plaatsvinden.”

Uiteraard is de beenhouwerij een prioriteit voor Luigi Capone. Dat merk je in de afdeling waar heel wat aanlokkelijke homemade producten te vinden zijn. In het super uitgeruste atelier zijn een heel pak slagers aan het werk. Luigi Capone mikt ook bewust op streekproducten. “Ik koop zelf mijn runderen en lammeren op de boerderij. Ik koop lokaal en laat dat ook weten. Hetzelfde geldt voor mijn brood en mijn groenten die ik ga halen bij een kleine boerderij in de buurt. De reclame die ik hiervoor in ruil krijg brengt meer op dan een pagina in de krant!”

Altijd maar groter

De winkel in Forchies is 1.000 m2 kleiner dan die van Frameries. Toch hebben beide zaken heel wat gemeenschappelijk, zoals het lage meubilair in de versafdeling en de mooie enscenering van de afdeling traiteur, charcuterie en kaas in bediening. Je kan hier alles proeven wat de verkoop aanzwengelt. Als je ziet hoeveel snijmachines er op de toog prijken, begrijp je dat er heel wat over de toonbank gaat. De mooie verschijning in de rode jurk die in het midden staat, herinnert eraan dat Luigi Capone er een erezaak van maakt om een authentieke touch te geven aan zijn assortiment. Hoewel hij zelf geen Italiaans meer spreekt, blijft hij zo trouw aan zijn roots en speelt hij in op een belangrijke vraag in de streek.

“De beenhouwerij is uiteraard één van mijn stokpaardjes maar ook de charcuterie- en de kaasafdeling zijn belangrijk voor mij. Daarvoor heb je ruimte nodig, je moet over een uitgebreid gamma beschikken zodat je je klanten iets kan bieden wat ze elders niet vinden. Zo gaat dat bij Intermarché: het assortiment is niet overal hetzelfde maar is aangepast aan de gewoonten van de streek. In Luik wordt er immers niet hetzelfde gegeten als hier. Dat is nu eenmaal de definitie van een handelaar: iemand die zich aanpast en zich integreert in de lokale bevolking. We doen mee met festiviteiten, met het sportleven. En af en toe geef ik een tournee!”

Net als in Frameries, wil deze winkel vooral overtuigen met zijn versafdeling. Laag meubilair, een ruim assortiment in bediening waar er systematisch gedegusteerd wordt, een ruim aanbod van bereidingen in de beenhouwerij. Men is hier duidelijk trots op zijn homemade artikelen en meer laat dat graag weten. Het publiek krijgt ook uitleg over de producten. Er wordt ook veel reclame gemaakt: we zien spectaculaire uitstallingen en beenhouwerijpakketten die als zoete broodjes over de toonbank gaan. Italië is overal met authentieke specialiteiten en merken.