Van een kantoorjob naar de kassa van een supermarkt: auteur Adam Kaat werkte tijdens de pandemie anderhalf jaar lang in een winkel en schreef er een boek over: ‘Life on the Grocery Line: A Frontline Experience in a Global Pandemic’. “Ik kijk met vernieuwd respect naar mensen die in supermarkten werken.”
Adam Kaat zei in augustus 2019 zijn kantoorjob op om enkele maanden later als kassier in een supermarkt te gaan werken. “Ik had de buik vol van mijn job. Ik was een accountmanager, ik ging vaak met klanten om. Dat deed ik graag, maar er waren andere dingen die me minder zinden.” In zijn boek beschrijft Kaat hoe zijn baas hem vroeg om op te schrijven wat hij elke dag van uur tot uur deed. Een nachtmerrie. “Ik besloot in een Whole Foods-supermarkt in Denver te gaan werken om de rekening te blijven betalen en aan een boek te werken. Ik begon in januari 2020 als kassier. Een heftige periode: enkele weken nadat ik begon, barstte de pandemie los. Ik stond plots in de frontlinie van iets wat de wereld veranderde. Daardoor veranderde ook het onderwerp van het boek dat ik wou schrijven.”
Waarom ging u in een supermarkt werken?
Ik had al wat ervaring in retail. En ik ben sociaal, ik ga graag met mensen om. Aan de kassa van een supermarkt maakt niet iedereen tijd om een babbeltje te slaan, maar sommige mensen wel. Er was bijvoorbeeld een hersenchirurg met zes kinderen die altijd vroeg hoe het me ging. Een hele fijne mens. Veel klanten doen dat natuurlijk niet: ze zijn meer met hun smartphone bezig en merken je alleen maar op als ze iets van je willen. Mijn Whole Foods lag in een gegoede buurt in Denver. De klanten waren vaak heel verwend en veeleisend. Sommigen voelden misprijzen voor wat ik deed. Los daarvan was het ook emotioneel lastig: je hebt klanten die hun hart bij je uitstorten of hun frustraties op je afreageren. Het is niet altijd makkelijk om daarmee om te gaan. Op mijn tweede werkdag was er een vrouw die aan mijn kassa in huilen uitbarstte omdat ze net gehoord had dat haar broer aan kanker overleden was. Ik was nog volop de job aan het leren, mijn begeleider zat bij me, terwijl ik er tegelijk probeerde te zijn voor die vrouw.
Was het een lastige job?
Ja, ik heb dat onderschat. Ik had een halftijds contract, maar in werkelijkheid werkte ik door de pandemie 40 uur per week. Zowel fysiek als mentaal was dat zwaar, zeker omdat de COVID-maatregelen er bovenop kwamen. Je moet een masker dragen, je werd gescheiden van de klant met plexiglas en de stress nam toe, zowel bij mijn collega’s als bij de klanten. Ik keek er vooraf naar uit dat ik niet te veel moest nadenken. Ik kon mijn hersenen wat rust geven, dacht ik, maar dat klopt niet helemaal. Ik had het geluk dat ik er een boek en een blog over aan het schrijven was. Dat maakte het verteerbaarder voor mij.
In het boek is er een klant die zegt dat kassier niet eens een echte job is.
Ik denk dat winkelpersoneel op veel plaatsen slecht behandeld wordt. Als mensen me vragen of het echt zo erg, zeg ik meestal dat de realiteit nog erger is. In de eerste weken van de pandemie werden we uitgeroepen tot helden, iedereen droeg ons op handen, maar dat verdween alweer heel snel.
Afgaand op het boek werd jij net als je collega’s cynisch door de omgang met klanten.
Het is een verdedigingsmechanisme. Als je te maken krijgt met gestresseerde mensen die zich afreageren, probeer je je daartegen te wapenen. Door de pandemie werd de job zwaarder: we hadden het ongelooflijk druk, terwijl mensen het ook lastiger hadden. Op de duur zie je als kassamedewerker ook steeds dezelfde mensen passeren, alleen met een andere haarkleur en T-shirt. Het virus was het enige waar mensen nog over spraken. Dat weegt op de duur. Toch heb ik ook hele leuke klanten gehad en vooral hele leuke collega’s. Ik hoop dat mensen dankzij dit boek niet vergeten hoe moeilijk het is om in een supermarkt te werken, zeker tijdens een pandemie. En dat je maar beter kan lachen met jezelf en met de situatie waarin je zit.
Je werkt vandaag niet meer in Whole Foods.
Nee, omdat ik er mijn rekeningen niet meer mee kon betalen. Ik begon als kassier, maar werd na enkele maanden verantwoordelijk voor bereide maaltijden in de supermarkt. Een job die slecht betaalt en waarin ik hele lange dagen maakte. Ik had geen sociaal leven meer, ik zat opgesloten in mijn werk. Het was tijd om iets anders te doen. Maar ik ben mijn tijd daar nog niet vergeten. Ik ben bezig met een tweede boek dat een sequel is op dit boek. Het speelt zich ook af in een supermarkt.
Hoe reageren je voormalige collega’s op je boek?
Ik heb fantastische reacties gekregen op mijn boek en mijn blog. Mensen die me zeiden dat ik hen een stem gaf. Er is hier in de VS een podcast met de naam The Retail Warzone. Steve Rowland, de man erachter, werkt in een winkel. Hij zei me dat ik een boek geschreven heb over mensen waarover nooit eerder een boek geschreven werd. Het is geweldig om dat te horen. Ik heb zelf ook vernieuwd respect gekregen voor de mensen die in supermarkten werken. Ik weet hoe hard het is. Ik hoop dat mensen dat ook meekrijgen van mijn boek.
‘Life on the grocery line’ van Adam Kaat is nu uit.
