Ontdek nu in avant-première de edito van de april-editie van Gondola Magazine, die deze week in uw brievenbus zal liggen.
Business, not as usual...
Tijdens de afgelopen maand, sinds ons laatste nummer verscheen, is de wereld drastisch veranderd. De dreiging is groter geworden, het dagelijkse leven onherkenbaar gewijzigd. We lijken wel terechtgekomen in een van de sciencefictionseries die we vanuit ‘ons kot’ bekijken op Netflix of HBO. De vijand is onzichtbaar, en de lege rekken in de supermarkten baren ons grote zorgen. De hamsters die hier toegeslagen hebben, lijken in niets op de schattige diertjes uit onze spreekbeurten op de lagere school. Ze handelen vanuit een blind egoïsme, dat haaks staat op de solidariteit die we in deze moeilijke tijden nodig hebben. Een onverwacht gevolg van de recente gebeurtenissen is dat de retail, die de laatste jaren maar al te vaak in een kwalijk daglicht is komen te staan, tegenwoordig met andere ogen wordt bekeken. Terecht, want de kleinhandel bekleedt vandaag een essentiële rol. De sector is erin geslaagd om de schok op te vangen en ervoor te zorgen dat de diensteverlening gehandhaafd blijft. Het publiek is de mensen die daar dagelijks voor zorgen dankbaar, en dat verdienen ze ook.
Dit nieuwe statuut moeten we handhaven en blijven verdienen. De commerciële rol overstijgen, om zo bij te dragen tot wat later komt. Wat we daar eigenlijk mee bedoelen? We zouden het allemaal graag nu al willen hebben over het post-coronatijdperk, maar wetenschappers wijzen er ons er keer op keer op dat het nog veel te vroeg is daarvoor. Hoe het daarna zal gaan op economisch, sociaal en menselijk vlak? Terwijl de foodretail hoge ogen gooit, worden tal van ondernemingen en zelfstandigen meegesleept in de neerwaartse spiraal. Ze zien hun inkomsten teloorgaan, terwijl hun kosten blijven doorlopen. Het laatste wat ze nu willen horen, terwijl het virus tekeer blijft gaan, is dat er een recessie dreigt, met een pak faillissementen in haar kielzog. Doemdenkers gelieve zich te onthouden!
De hysterische consument is alleen maar een metafoor voor een wereld waarin het de instinctieve reflex van een aantal veel grotere spelers is om vóór iedereen anders hun winkelwagentje te vullen met mondmaskers, winst op de beurs of politieke berekening.
We weten allemaal dat het zwaar gaat worden. Dat we ons erdoor zullen moeten slepen, zaak voor zaak, sector per sector. Op dit ogenblik is dat echter niet aan de orde. Vandaag moeten we met zijn allen vechten tegen de pandemie. Morgen daarentegen zullen we nieuwe oplossingen moeten bedenken. Wanneer bedrijven of sectoren onder druk staan, verwijten we hen vaak dat het is omdat ze zich niet vlot genoeg hebben weten aan te passen aan een snel veranderende maatschappij. Het is in dit geval echter een heel systeem dat zich zal moeten heruitvinden. We zullen ons moeten aanpassen aan een realiteit die we vergeten waren, na 75 jaar zonder oorlog, pest of hongersnood. We zijn niet meer gewoon aan deze nieuwe werkelijkheid, die het resultaat is van een plaag zoals we die in een ver verleden ook hebben gekend. We verwijten de consument dat hij toegeeft aan paniek, maar moeten we nu niet precies hetzelfde doen voor de financiële markten die een duik nemen en, erger nog, waar er druk gespeculeerd wordt? De hysterische consument is immers alleen maar een metafoor voor een wereld waarin het de instinctieve reflex van een aantal veel grotere spelers is om vóór iedereen anders hun winkelwagentje te vullen met mondmaskers, winst op de beurs of politieke berekening. Het wordt binnenkort het moment om het niveau op te trekken, om ons doortastend, creatief, veeleisend en solidair te tonen. Het alternatief zou zijn om de cynici en populisten een vrijbrief te geven voor het openen van de poorten naar de hel. Onze hel. Voorlopig is onze enige taak echter om ons verstand bij de zaak te houden, waakzaam te zijn en ervoor te zorgen dat we met zijn allen gezond blijven.