Merken en de politiek

Een merk kan zich van nature niet in het een of andere kamp plaatsen. Het zou daardoor het risico lopen potiëntiele consumenten kwijt te raken. Maar hoe nemen klanten, politiek gezien, deze invloeden waar? Enkele dagen voor de Franse verkiezingen maakt het bureau Nomen, specialist in brandcare, de resultaten bekend van een peiling naar de verbanden die de Fransen leggen tussen politieke kleuren en commerciële merken. Het is geen verrassing dat luxe merken en multinationals als rechts worden gezien en goedkope merken als links. Maar bij nader inzien lijken bepaalde verbanden op zijn minst verbazingwekkend.

Van 16 tot 20 maart heeft Nomen onder een representatieve steekproef van 953 Fransen van 18 jaar en ouder een peiling gehouden over 162 merken . Elke onderzochte persoon sprak zich uit over 80 merken, verdeeld over zes sectoren: Technologie, luxe, kleding, grootconsumptie, cosmetica en diensten. Over het algemeen worden luxe merken en grote multinationals als rechts gezien en merken met goedkope producten als links.

Maar dit is slechts een kwestie van perceptie. De FNAC werd bijvoorbeeld in 1954 opgericht door Max Théret, een communist die bekeerd was tot het socialisme en de ambitie had het voor elk publiek mogelijk te maken goedkopere culturele producten te kopen. Het enseigne positioneerde zich dus links met de pakkende slogan "culturele activist". Toch zien de Fransen (41%) het merk tegenwoordig als rechts (22% plaatst het links). Amazon wordt door 5% van de respondenten noch als links noch als rechts gezien. La Poste wordt nog steeds als een links merk beschouwd (46%) maar EDF/GDF en France Telecom schuiven volgens de Fransen naar rechts.

Apple (54%), IBM (63%) en Microsoft (56%) worden als rechts waargenomen. 44% van de Fransen is echter van oordeel dat Free links is.