Gondola People Portret van een slasher

Garance Wauthier definieert zichzelf op professioneel gebied als een gepassioneerde slasher. ‘Slasher’? Ziedaar een beroep waar wij nog nooit van gehoord hadden. Dus gingen we op zoek naar de jonge vrouw die zich dit ijzingwekkende epitheton aanmeet, in de hoop uiteraard dat deze ontmoeting goed zou aflopen…

Kan u zich kort voorstellen?

Ik heb communicatie en PR gestudeerd aan de UCL. Eens mijn diploma op zak, wou ik aan de slag gaan in de reclamewereld. Jammer genoeg was het in die sector na de aanslagen van 2001 en de economische crisis die daaruit voortvloeide heel erg stil. Ik ben dus mijn professionele loopbaan begonnen in de financiële wereld, waar ik verantwoordelijk was voor patrimoniumbeheer en people management. Na twaalf jaar wou ik echter absoluut het geweer van schouder veranderen. Ik heb toen alle bruggen achter me verbrand, om me te lanceren in het ondernemerschap. Die ervaring heeft me geleerd dat het ontwikkelen van business en de digitale communicatie die daarmee gepaard gaat echt mijn ding is. Ik ben dus teruggekeerd naar mijn eerste liefde, en ben vandaag nog steeds actief in dat milieu.

Waar bestaat het beroep van slasher concreet uit? Is het een echt beroep, of eerder een statuut?

Ik beschouw slasher eerder als een statuut dan als een beroep. De term is afkomstig van het backslashteken (of /), en staat voor een professionele multi-identiteit. Dat wil zeggen dat je verschillende activiteiten beoefent die niet noodzakelijk een link hebben met elkaar. Op dit ogenblik hou ik me bijvoorbeeld bezig met coaching zowel op het gebied van speechen als bedrijfsorganisatie, twee activiteiten die tamelijk ver van mijn corebusiness liggen.

Wat heeft u ertoe aangezet om dit te gaan doen?

Toen ik mijn job als loontrekkende heb verlaten, heb ik me niet meteen als slasher gedefinieerd. In het begin van mijn ondernemerschap merkte ik dat mensen een beroep op me deden of me aanraadden voor opdrachten waar ik zelf niet meteen aan gedacht had. Dat liet me toe om verder te gaan kijken dan mijn vast businessmodel en mijn diensten te gaan verruimen. Na een tijdje werd antwoorden op de vraag ‘wat doe je voor de kost?’ steeds moeilijker. Ik moest gewoon te veel uitleggen. Vandaag laat de slash me toe om mijn verschillende specialiteiten op een rijtje te zetten: content managing/creatie, beheer en onderhoud van social media, vorming, consultant in communicatie enzovoort.

Wat zijn de voor- en nadelen?

Een van de grote voordelen is dat mijn werk erg gevarieerd is. Dat laat me toe om steeds nieuwe dingen te ontdekken en me nooit te vervelen. Dat heb ik nodig om me goed te voelen op professioneel vlak. Slasher zijn is een nuttige positionering op marketingvlak. Ik ben voortdurend bezig met netwerken. Als ik dan zeg dat ik slasher ben, wekt dat veel meer belangstelling op dan wanneer ik me gewoon positioneer als communicatiespecialist. Het laat me toe om me te differentiëren van anderen, het roept vragen op en blijft hangen. Het nadeel is dan weer dat je niet meteen in een bepaalde categorie ondergebracht kan worden en het niet altijd evident is om je te positioneren. Soms wordt er ook naar mij gekeken voor projecten die me niet liggen, of waar ik de competenties niet voor in huis heb. Op zo’n moment moet je nee kunnen zeggen. Ik beveel dan graag iemand anders aan en laat zo toch weer mijn netwerk spelen. Het is ook niet altijd gemakkelijk om voortdurend van het ene project naar het andere over te schakelen. Om je de ene dag voor de volle honderd procent te concentreren op een bepaalde klant, terwijl je de volgende iets totaal anders gaat aanpakken. Dankzij de diverse projecten die ik aanneem vind ik voor mijn klanten echter vaak ook oplossingen of nieuwe ideeën waar niemand aan gedacht had.

Welke competenties en soft skills heb je nodig om een efficiënte slasher te worden?

Volgens mij is het belangrijkste geen schrik te hebben om naar iemand toe te stappen. Persoonlijk moet ik het vooral hebben van netwerking en mond-tot-mondcommunicatie. Je moet dus contacten weten te leggen en deze ook onderhouden. Het belangrijkste is dat de mensen mij in gedachten houden en aan mij denken wanneer er zich een opdracht aanbiedt. Je moet ook uit je comfortzone durven treden en opdrachten accepteren die anders zijn dan wat je gewoonlijk doet. Wat impliceert dat je snel bijleert en over een goede dosis zelfvertrouwen beschikt. In tegenstelling tot wat men vaak denkt is het statuut van slasher niet voorbehouden aan de generatie van de millennials die geen zin hebben om na hun studies meteen bij een werkgever aan de slag te gaan. Je moet echter wel degelijk beschikken over de nodige en nuttige professionele bagage. Het is dankzij mijn ervaring dat ik vandaag slasher kan zijn. Toen ik net mijn diploma op zak had, had ik nog niet genoeg kennis om me te positioneren als expert. Het is door mijn professionele parcours dat ik de waaier aan competenties heb verworven waar ik vandaag op kan bogen.

Ziet u zichzelf nog lang doorgaan op de ingeslagen weg?

Zeer zeker. Ik heb verandering nodig en hou van nieuwe dingen. Het statuut van slasher zit me dus als gegoten. Ik kies mijn projecten naargelang waar ik in geloof en mijn competenties op dat gebied. Ik beweeg me in functie van de opportuniteiten die zich voordoen en de manier waarop ik me voel. Slasher zijn betekent ook de vrijheid hebben om bepaalde dingen niet meer te doen, omdat je je er niet langer goed bij voelt. Met sommige klanten werk ik lang en goed samen, tot op de dag dat het simpelweg gedaan is en we zonder spijt afscheid kunnen nemen en elk onze weg gaan. Misschien dat ik hier binnen vijf jaar anders over denk, maar dat zal de toekomst uitwijzen.