Publireportage Eco-Score: wat is het en wat zijn de mogelijkheden?

Consumenten hebben steeds meer aandacht voor duurzaamheid en willen weten hoe het zit met de levensmiddelen die zij kopen. Het zogenaamde Eco–Score logo is een logo waarmee een consument in één oogopslag informatie krijgt over de milieu impact van producten. Wat houdt de Eco-Score logo in en wat zijn de mogelijkheden om dit logo toe te voegen op jouw product?

Diverse instanties zijn bezig met het ontwikkelen en testen van verschillende varianten van een Eco–Score logo. In de Europese Unie is geen regelgeving over een dergelijke etiketinformatie ten aanzien van milieu of duurzaamheid. Wel zijn er, naast de private initiatieven, ook initiatieven vanuit de Europese Commissie omtrent duurzaamheid waar onder andere de Eco-Score logo’s zich op kunnen baseren.

Wat is een Eco-Score logo?

Eco-Score lijkt op het logo dat gebruikt wordt door Nutri-Score. Beide keuze logo’s geven een score weer in kleuren en letters en zijn bedoeld voor de voorkant van een verpakking. Eco-Score geeft echter informatie over de milieu impact van het product, terwijl Nutri-Score informatie geeft over voedingswaarden. Eco-Score heeft een scoresysteem van 0 tot 100. De hoogste score is voor producten met een lage milieu impact en krijgt de letter A (donkergroen). De laagste score is van toepassing op producten met een hoge milieu impact, zij krijgen een E (rood).  Deze systematiek is gelijk, verder kunnen er wel onderlinge verschillen zijn.

Hoe wordt Eco-Score bepaald voor levensmiddelen?

De Eco-Score voor levensmiddelen wordt bepaald door een combinatie van verschillende factoren die de ecologische impact van een product in kaart brengen. Het proces omvat meerdere stappen en criteria:

• Bepalen van de duurzaamheidsstatus
• Bepalen van de biodiversiteitsimpact
• Milieukeurmerken en certificeringen
• Beoordeling van afstand en transport
• Beoordeling van type en de hoeveelheid verpakkingsmateriaal

Voor sommige productcategorieën kunnen er ook nog specifieke criteria worden toegevoegd.

De duurzaamheidsstatus kan op verschillende manieren worden bepaald en elke methode heeft is gebaseerd op 1 of meerdere methodes. Enkele veel gebruikte methodes zijn:

Life Cycle Assessment (LCA)   

LCA is een uitgebreide methode die de milieueffecten van een product beoordeelt gedurende de gehele levenscyclus, van grondstofwinning tot productie, gebruik en afvalverwerking. Beoordeling gebeurt op basis van onder andere de volgende parameters: klimaatverandering (CO2-uitstoot), watergebruik, energieverbruik, landgebruik, afvalproductie, toxiciteit en impact op biodiversiteit.

Environmental Product Declaration (EPD)  

EPD’s zijn gestandaardiseerde documenten die de milieuprestaties van producten op basis van LCA presenteren. Beoordeling gebeurt op basis van onder andere de volgende parameters: CO2-uitstoot, gebruik van hulpbronnen, afvalproductie en andere milieueffecten volgens internationale normen zoals ISO 14025.

Product Environmental Footprint (PEF) 

PEF is een multi criteria-meting van de milieuprestatie van een product gedurende zijn levenscyclus, ontwikkeld door de Europese Commissie om de manier waarop milieuprestaties worden gemeten en gecommuniceerd te harmoniseren. Deze methode houdt rekening met alle stadia van de levenscyclus van een product en met milieu-indicatoren zoals aardopwarmingsvermogen, aantasting van de ozonlaag, waterverbruik en uitputting van hulpbronnen

Welke methodes bestaan er om een Eco-Score te bepalen?

Er zijn verschillende methodes om een Eco-Score te bepalen, elk met hun eigen benaderingen en criteria om de milieuvriendelijkheid van producten te evalueren. Helemaal objectief is het daardoor nog niet, maar met het oog op duurzaamheid wordt het wel al beschouwd als een stap in de goede richting. De meest toegepaste methodes in de voedingssector zijn:

1. Eco-Score (Frans model)  

Een Frans initiatief dat een eenvoudige score (A tot E) toekent op basis van LCA-gegevens, aangevuld met bonus- en maluspunten.  Deze methode omvat de volgende parameters: LCA-parameters (zoals CO2-uitstoot en watergebruik) plus extra punten voor milieukeurmerken en lokale productie en strafpunten voor milieuschadelijke praktijken.  Het systeem is ontwikkeld door de Franse overheid en toegepast door supermarkten zoals Carrefour en Intermarché.

2. Eco-Score van Colruyt  

Dit is een aangepaste versie van de Eco-Score, ontwikkeld door supermarktketen Colruyt. Deze methode gebruikt LCA-gegevens, aangevuld met bonuspunten voor milieukeurmerken en lokale productie en maluspunten voor niet-duurzame praktijken en verpakkingen.

3. Planet-Score

Dit is een andere benadering ontwikkeld door een consortium van Franse organisaties, die rekening houdt met bredere milieukwesties. Hierbij zijn klimaatimpact, biodiversiteit, pesticidengebruik, dierenwelzijn en impact op gezondheid belangrijke parameters. Deze score is geïntroduceerd als een aanvulling op de Eco-Score om een meer holistisch beeld te geven van de milieuprestaties van producten.