Dossier Grote schoonmaak bij de keurmerken

In maart van dit jaar keurde de Europese Unie een nieuwe richtlijn goed die de strijd wil aanbinden met greenwashing. Om meer inzicht te verwerven in die nieuwe regelgeving hadden we een gesprek met Aude Mahy, advocate gespecialiseerd in levensmiddelenrecht en partner bij het kantoor Daldewolf.

Aude, wat heeft de richtlijn over oneerlijke praktijken in petto voor de vele keurmerken, labels en logo’s die welig tieren in de handel?

In een notendop komt het hierop neer: als de claim die een logo vermeldt, wordt beschouwd als ruim, vaag, enzovoort, mag dat logo niet meer bestaan. Neem bijvoorbeeld het label van de Rainforest Alliance. De vermelding ‘Rainforest Alliance’ is op zich geen claim die bijvoorbeeld stelt dat een product duurzaam, milieuvriendelijk of zo is. En als die organisatie beschikt over een lastenboek dat openbaar toegankelijk is, zoals hier inderdaad het geval is, en ze regelmatig wordt gecontroleerd door een externe onafhankelijke instantie, vormt dat logo voor mij geen enkel probleem. Dat neemt trouwens niet weg dat het label toch het voorwerp kan zijn van een debat over de inhoud. Maar hier gaat het voor mij wel degelijk om de vorm. Een logo met de vermelding ‘CO2-neutraal’ zonder enige verdere rechtvaardiging of controle door een derde partij, zal dus niet meer mogen bestaan.

Het is dus niet de bedoeling om de jacht te openen op de keurmerken op zich, maar veeleer om hun een soort minimumnorm op te leggen, die aantoont dat ze ernstig zijn?

Precies. En daarvoor moeten ze worden gecontroleerd volgens heel specifieke regels. Stel je voor dat er een logo zou bestaan met de vermelding ‘milieuvriendelijk’ – dat zou niet worden aanvaard. Het enige ‘eco-keurmerk’ dat voortaan nog zal worden aanvaard, is het Europese eco-keurmerk, want dat is geauditeerd, gecontroleerd en voldoet aan regelgeving op Europees niveau.

Dat betekent dus over en uit voor de ‘marketing- labels’, die bedrijven zelf op maat maken?

Absoluut, die zullen volledig verboden worden.