In Frankrijk is een wetsvoorstel dat de relaties tussen retailers en leveranciers vastlegt, goedgekeurd door de Nationale vergadering. Het wetsvoorstel moet in nog in februari door de Senaat worden goedgekeurd, maar de stemming is een belangrijke stap. Meer dan ooit onderscheidt de Franse wetgever zich in Europa door zijn bereidheid om handelsonderhandelingspraktijken te onderzoeken en te reguleren.
Het is een controversiële wet, omdat zij raakt aan het moeilijke evenwicht tussen de belangen van leveranciers en distributeurs. Het eerste artikel is al explosief, omdat het gericht is op Europese inkoopcombinaties. Zodra de daar gevoerde onderhandelingen van toepassing zijn op Frans grondgebied, zijn zij voortaan onderworpen aan de regels die in Frankrijk gelden en die al jaren met de wetten Egalim 1 en 2 tot doel hebben de levensmiddelenindustrie te beschermen tegen al te agressieve handelspraktijken. "Het gaat erom het verschijnsel van juridische ontduiking tegen te gaan, dat erin bestaat contractuele onderhandelingen te verplaatsen om ze te onderwerpen aan gunstiger wettelijke bepalingen die de belangen van de Franse landbouwers en de in Frankrijk vervaardigde producten minder beschermen", aldus de auteurs van het wetsontwerp.
Het tweede artikel breidt de in de wet Egalim 1 vastgestelde maatregelen inzake toezicht op bevorderingen en vaststelling van de verliesdrempel uit. De verkoop van speciale aanbiedingen mag niet meer bedragen dan 34% in waarde en 25% in volume van de totale verkoop.
Het vierde artikel versterkt de transparantiemaatregelen met betrekking tot de ontwikkeling van de respectieve prijzen van landbouwgrondstoffen en door fabrikanten verwerkte producten. De bedoeling van de wetgever is ervoor te zorgen dat prijsverhogingen door industriëlen gerechtvaardigd zijn en ten goede komen aan de landbouwwereld.
Maar het is zeker het derde artikel dat de distributeurs, onder leiding van Michel-Edouard Leclerc, het meest heeft beledigd, omdat het de multinationals gemakkelijker zou maken hun prijzen te verhogen, in een toch al bijzonder gespannen context. Het regelt met name wat er moet gebeuren als de jaarlijkse handelsbesprekingen op de uiterste datum van 1 maart mislukken. Deze keer is de tekst gewijzigd. In tegenstelling tot wat in de oorspronkelijke factuur was bepaald, is in dergelijke gevallen niet langer het tarief van de leverancier, dat door de distributeur wordt geweigerd, van toepassing. Bij gebreke van een schriftelijke overeenkomst tussen de partijen zijn zij jegens elkaar tot geen enkele verplichting meer gehouden, te beginnen met de leveringsplicht van de leverancier. De distributeur daarentegen behoudt de mogelijkheid om de producten van de leverancier vrij te geven.
Artikel 3 heeft ook betrekking op sancties voor te late levering van goederen door distributeurs, om misbruik te voorkomen. Deze logistieke boetes mogen niet meer bedragen dan 2% van de waarde van de bestelde producten. En de distributeur kan de leverancier geen boete opleggen wanneer de maandelijkse servicepercentages op een limiet van 99% voor promoties en 98,5% voor niet-promotionele producten worden vastgesteld."
